infárnu
infárnu, infarnúa. (b). izena. INFERNU, INPARNU, INPERNU (OS.). Infierno. Pentsamentu txarrak eukitzia neikua infarnura zuzen joateko./ Aura aguria inparnuan ezpadao eztao iñobe. Ain txarra ta ain kanallia. Mertz.
infernuak ez artu. esapidea. "Oso pertsona gaiztoari esaten zaio. Infernuak pe ez au artuko." (Lar Antz).