górri

górri. 1. gorri, gorríxa. (a). adjektiboa. Rojo, -a, encarnado, -a. Jertse gorri bat zeroian./ Tintia bota zeben da gorri zoian errekia. . górrixak ikusi. (b). esapidea. GÓRRIXAK PASAU. Pasarlas moradas. Gose denporan gorrixak ikusi giñuzen./ Emakumia gorrixak pasautakua da. Ez mediku bat etxian, familixia izen Sin. beltzak ikusi. Ik. misérixa. piparra baiño gorrixao. (c). esapidea. Gorri-gorri. Orduan morenatu in bi eben neska gaztiak; pareta kontra jarri ta piparrak paiño gorrixao jarri zien. (Lar Antz) 2. górri, górrixa(k). adjektiboa. Azkenengo gerratean Errepublikaren alde jokatu zutenak. Baita oso ezkertiarrak, orokorrean (komunista, anarkista...).   "Los rojos". Los que en la última guerra lucharon por La República. También, izquierdista radical (comunista, anarquista...). Zuen tio gorrittan ibillitakua dok./ Gorrixak Elgeta aldian jezian da nazionalak Bergan./ Zela daukan famelixia ta Bilbon, eta joiela e, orra gorrixetara pasatzera. Fran./ Eibarren gorrixak zien nausi. infrañuko Patxi baiño gorrixaua. esapidea. (Eibar) Oso gorria, ezkertiarra. (AAG Eibes) 3. gorri. (c). adberbioa. Desnudo, pelado. Aragoi aldian mendixak gorri dare./ Danok gorri jarri tta ibaixan baiñau giñan./ Gorrixan arrapau zittuen soldauak eta ezin izan zeben iñun ezkutau. Ik. narrugorríxan. gorri egon. (c). esapidea. Zentimorik gabe egon.   Estar sin blanca. Aurten enajoiak bakaziñotara, gorri najaok eta. 4. gorri, gorríxa. (a). izena. "Ganado de monte que no sea pinto. Ant. pinto." (SB Eibetno)