góna
góna, gónia. (a). izena. Falda.
komentario 1 Carallo la cona, ni praka ni gona. (c). esaera. Galiziarrei buruz esan ohi zen, erdi broman, erdi burlan. gónan zalía izan. (c). esapidea. Andrazalea izan. Aura pelotari ona bai, baiña gonan be zalia zuan. Ik. gonazále. gónapian ázittakua. (c). esapidea. Dícese de la personas que ha sido superprotegidas por sus padres. Oiñ ezta bakarrik ezetarako gauza, aman gonapian azittakua da ta.
Ik. barrúko góna.
Komentarioak
Etim. Bai italianoz bai erdi aroko gaztelaniaz gonna (saya) erabiltzen zen, VI mendeko latinezko gunna berbatik sortua. (arabiarrez ere ŷunna diote).