2. garbi
2. garbi. (a). adberbioa. Claro, limpio. Asuntua etzan garbi geratu./ Gauzak garbi esplikaidazu.
argi eta garbi. (b). esapidea. Clarísimo. Argi eta garbi esan notsan. argialboko. Ik. egunalbáko. gárbi gerátu. GÁRBI EGON. 1. garbi geratu. (b). esapidea. Hil. Motorrakin pareta jo ta garbi geratu zuan./ An zeuan lurrian garbi. Sin. garbittu, seko geldittu. Ik. línpio. 2. garbi geratu. (b). esapidea. Quedar claro.
lapurréta garbi, lapurréta garbíxa. (b). esapidea. Lapurreta nabarmena. Amar milla pezeta pagau giñuan bazkaixa; lapurreta garbixa.