2. famau

Noiz:og., 04/20/2006 - 16:36, nork:juanmartin
famáu | famílixa
2. famau. (c). du aditza. Fama eman norbaiti edo zerbaiti.   Ensalzar. Enaiz sekula izan Fiteron baiña asko famatzen dabe./ Abade berrixoi famau biarra bazeukan beintzet. famauta egon. (c). Famatu egina egon. Ori Berga guztian famauta zeuan medikuorrekin zebilelako. Orduan orrek bakizu zelako pekatuak zien... (Lar Antz) Fama txarra, goiko» esaldi honetan. Ik. famósa.