eupára
eupára. izena. 1. eupara, euparía. (b). izena. Eupada. Etxe barrukoei atetik eginiko deia. "Voz de llamada en casa ajena." (Etxba Eib). Iñok ezpadotsu atera urtetzen eupara aundi bat eiñ, siestan igual egongo die ta.
2. eupara, euparía. (b). izena. Kanpoan egiten den dei oihua. Otx ein basuai, zein da etxia balitz letz, da arek euparia ein, dda kontestau daben moduan kontestau. Hil./ Euparia ein dau baiña ezta berbetara geratu./ Euparia ein dau baiña ezta berbetara geratu.