1. etara
1. etara. (a). du aditza. ATARA (EIB., OÑ., LEIN.). Atera. Sacar, obtener, hacer. Ezta burua kotxeko bentanatik etara biar. Erretratuak etaratzera noia. KARNETA ETARA, ERRETRATUAK ETARA, TITULUA ETARA eta abar.
aizía etara. (c). du aditza. Haizea korritzen hasi. Aizia etara dau eta bentanak ixtera noia. aurrian etara. (c). esapidea. Norbait indarrez kanpora atera. Kamareruak artu eta aurrian etara zeban. bizimodua etara. (b). esapidea. Ganarse la vida. Orrek ietargixan be etarako leukek bizimodua. onetik etara. 1. onetik etara. (c). esapidea. Pazientzia galdu eragin. Onek umiok nere onetik etaratzen najuek. Nere, bere, zure... onetik etara
2. onetik etara. (b). esapidea. Sacar las cosas de quicio. Gauzak bere onetik etaratzen dienian, adios.