éstata
éstata, éstatia. (b). izena. ÉSTRATA, ESTRETA, ESTATARRO, ESTRADA (LEIN.). Lurraren nibela baino beheragotik, sakonagotik, doan bidea. Uraren eta gurdien eraginez, batik bat, sakontzen ziren. Estrada; dícese de los caminos que transcurren Len baserri guztietara zeuan estatia, baiña oiñ sasiz eta anabasaz beteta dare./ Mutikua estatara jausi zan muturrez aurrera./ Urak lurrazala eruan eruan, olaxe einddakuak (estatak). Klem.
Zakarrak botatzeko leku bihurtu ziren estatak bere izatea galdu zutenean. Orain ia guztiak estalita daude. komentario 1
Komentarioak
Bergan ESTRATIA be esaten jakon. Erritxe Barrenetxea-Arandoi entzunda: "Illuntzian izeko Paxkualak, Ipintzan (basarrixa)lastazaua piztu eta Etxetxikiraino (Usondo parian zeuan basarri batera) laguntzen zozkun ESTRATATIK, andik etxera (Zubittara) bakarrik".