2. esan
2. esan, esána. (b). izena. Agindua, aholkua. Mandato, consejo. Ez eiñ kasoik medikuan esanai tta ikusikok.
esána eiñ. (c). esapidea. Agindutakoa egin. Zuen mutikua ona da esana eitten.
esanekúa izan. (b). esapidea. Ser obediente. Zuen neskatillia okerra da baiña esanekua.