erreparúa emon
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. erreparúa emon. (d). dio aditza. Arreta jarri, erreparatu. Neu olaxe ninddoien, denporia emon da eittera, bazkalostekua ein ddotenian e. Banoie ta, ortxe bueltako tontorrian nenguan. Goittik bera autua, baiña, neuk pe etxat autuai erreparuik emon. Hil.
Ik. erreparúa ipiñi.