errendídu
errendídu. 1. errendídu. (a). da-du aditza. Rendir(se), dominar. Amandria errendidu ezindda dabitz./ Eztaukou errenditzeko asmoik.
errendíduta. (b). adberbioa. Neka-neka eginda. Rendido de cansancio. Errendiduta akabatzen dot astia.
2. errendídu. (c). du aditza. Kabitu, sartu. Uste dot berreun orrittan errendiduko dala liburua.