eraiñ
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
1. eraiñ. (a). aditza. Eragin, egin arazi. Obligar, mandar hacer. Azkenian babak jan erain biar izan notsan mutikuai./ Zuri lana eraittia baiño obe da norberak eittia./ Ezidazue barre eraiñ.
Egin-en faktitiboa. Arazi ezin da zuzenean izenekin erabili eta eraiñ ostera, bai: negar, barre, lo, lan... eraiñ. Erderaz eraiñ, baiña zela etzan kanpuan da beste gauzatan zertzen, ba derriorrekua antxe zeoze; kitto. Don. (AA BergEus, 343. o.).
Beti ez du obligazio zentzua: beixak larrera etara biar dittut jan eraittera.
Batere ez.