1. egon

Noiz:og., 04/20/2006 - 16:36, nork:juanmartin
égon | egonáldi
1. egon. (a). da aditza. Estar. Dagona dago, eztagona balego. (c). esaera. Egon ari presente etorri artian Bixente. esaera. "Bertantxe geratu." (Lar Antz). (geldi) egotekua ez izan. esapidea. Oso aktiboa izan. Jesus! ori be ezton egotekua. banenguan ba ni. (c). esapidea. Harrituta nengoen. Banenguan ba ni... Zeozegaittik etzan aspaldixan etortzen.