eginkízun

eginkízun. 1. eginkizun, eginkizúna. (c). izena. Quehacer, objetivo. Bergako alkatia ikusi dot Uberan. Eztakitt ze eginkizun ekarriko zeban. 2. eginkizun, eginkizúna. (d). izena. (eufemismoa.) Acto sexual, coito. Milla modutara esaten da ori be. Matrimoniuan baldin bada “eren eginkizuna ein ddabe”. Don. EGINKIZUNA EGIN. Ik. artuemon.