burúkomiñ
burúkomiñ. 1. burúkomiñ, burúkomiña. (a). izena. Dolor de cabeza. Burukomiñez —(edo burukomiñak—) nago ta aspirinia artu biot.
2. burúkomiñ, burúkomiñak. (b). izena. Kezka, ardura. Preocupación, inquietud. Batian taillerreko problemak, bestian etxekuak, burukomiñ askokin dabill gizajua. Pluralean beti. Sin. burúauste.