biúrtu
biúrtu. 1. biurtu. (c). da-du aditza. Volver(se), convertir(se), transformar(se). Len karlistia zan baiña oiñ nazionalista biurtu da./ Len dendia zana taberna biurtu dabe.
2. biurtu. (c). aditza. Retorcer. Kotxia burdina guztiak biurtuta geratu zan./ Kontuz ezpaabill lepua biurtukostat.
3. biurtu. (c). zaio aditza. Retorcerse un miembro. Sin. biurrittu. 4. biurtu. (c). da aditza. BIURRÍTTU. Haserretu, harremanak gaiztotu. Enemistarse, entrar en enemistades. Bide kontuengaittik biurtu zien./ Aspaldixan bi familixak alkarrekin biurrittuta dare. Okertu ere entzun daiteke zentzu honekin. Ik. mutúrtu. 5. biurtu. (c). du aditza. Estrujar la ropa para lavarla. Don. 6. biurtu. (d). du aditza. (Eibar) Traducir. Euskerara biurtu edo itzuli liburuetan diran milla gauza eder. (Etxba Eib)