benzídu
benzídu. 1. benzídu. (c). du aditza. Vencer. Hundirse o inclinarse una cosa por el peso de algo. Sagarran pixuak benziduta dauzka adarrak.
2. benzídu. (d). du aditza. Buruz buruko borrokan gailendu, nagusitu. Kristonak eindda i eren e; zimaurrok eta danak astindduta, alkar itxuria ezin benziduan ero. Hil.