bedinkatu
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. bedinkatu, bedinkatúa. (c). adjektiboa. Dontsua (zentzu peioratiboan). El dichoso. Ixillik egon ari txorimalo bedinkatuoi./ Etzuan bela eittekua autobia bedinkatua./ Asto berinkatua, sinistu eitten dok gaiñera. (SM Zirik)
Batere ez.