bázkai
bázkai, bázkaixa. (a). izena. Eguerdiko otordua. La comida. bázkaittan, bázkaittatik, bázkaittara, bázkaittarako: bazkaritan, bazkaritara, bazkaritarako. En la comida, de comer, a comer, para comer. Bazkaittan gendela sartu zien lapurrak./ Biar tianera noia bazkaittara./ Bazkaittatik zetozela arbolia jo eben./ Ze daukau gaur bazkaittarako?
Etim.: «bazkarite», ziurrenik. bázkai legía eiñ. (c). esapidea. Bazkari arina egin. Comer ligeramente. Ez giñuan gauza aundirik jango, baiña bazkai legia ein giñuan beintzet.
Bazkai pasaria ez da nahi eta nahi ez bazkari arina, eta bazkai legia, berriz, bai. Biak esanahi berdintsua dute baina bada diferentziatxo hori. bázkai pasaría eiñ. (b). esapidea. Bazkari arina egin edo bazkaltzeko ohitura bete. Cumplir con el trámite de la comida, o comer ligeramente. Itxoidazu puxkat. Bazkai pasaria eiñ da belaxe nator.