arrímau
arrímau. (a). da-du-zaio aditza. NOR-NORI. Arrimar(se). Arrimaukoittut oe bixak?/ Ezta arrimau be eitten gurasuen etxera./ Suai ez akixo geixegi arrimau. Hirugarren adibidea NOR-NORI da (arkaikoa).
arrímauta bizi. (b). esapidea. Ezkondu gabe elkarrekin bizi. Vivir arrejuntados. Ez ekixan ala? Aspalditxotik arrimauta bizi i dittuk.