arráixo

arráixo. ARRÁIÑO. 1. arráixo, arráixua. (b). adjektiboa. ARRÁIÑO. Demonioa.   Condenado, puñetero. (Aunque menos despectivo y más cariñoso). Noiz etorriko ete dok gure mutiko arraixua./ Nun ete dabill txakur arraixo ori? 2. arráixo!. (b). interjekzioa. ARRÁIXUA!, ARRAIÑUA!, ARRANOPOLA!. Recoño, demonios. Arraixua! Neri pasatzeko eztok asko./ Arraixua! Esan da esan da kasoik pez. Esaldi hasieran ia beti. Sin. arránopola!. Ik. árraiñótan!. arráixo. (b). interjekzioa. Gauza bera, baina galdegilearen ondoren. Nun arraixo laga jittuat pa giltzak./ Zela arraixo nai dok flakatu ainbeste janda. arráixuak ezpaittuan!. (c). interjekzioa. ARRÁIXUAK EZPAITTUAN. Arranopola! Esaldiak indartzeko, hauen ostean gehienetan. Oinddiokan entzun bia jostak ederrak, arraixuak ezpaittuan./ Ez aiz bela etorri, arraixuak ezpaittuan.