arinddu
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. arinddu. (c). da aditza. Burua arindu. Perder, más o menos, las facultades mentales. Gure amandriak, arintzen asi zanian, majo jote zeban panderua lapiko tapiakin./ Osasun ona bai, baiña puxkat arindduta egon bia dau./ Bein buruarinddu ezkero, erozer gauza. arindduta. (c). adberbioa. BURUARÍNDDUTA. Fuera de su sano juicio.
Aittajuna aspalditxuan buru-arindduta ei dauke.