áproba
áproba, áprobia. (b). izena. Prueba, intento. Irugarren aproban zabaldu dot atia; zerraillia ondatuta egon bia dau. aprobia eiñ. (b). du aditza. Probar, intentar. Pentsatzen neban aura ni baiño geixao izango zala pelotan, baiña aprobia ein barik ezta jakitten./ Uberatik Elgetara ogei minutu inguru tardatzeittut, sarri aprobia eindda nago ta. Sin. apróbau.