Amaierako A artikulua da. Beraz, lekuzko kasuetan, NON kasuan izan ezik, galdu egiten du A hori. Bestalde, hitzak lehendik -KO baduenez, NONGO kasuan ez da KO errepikatzen. Hala, beraz, honako hau da erabilera egokia: Lesarribekoan bizi naiz, Lesarribeko lagunak ditut, Gure ama Lesarribekoa da, Lesarribekotik etorri naiz, Lesarribekora noa... Ostera, okerrak dira honelakoak: *Lesarribekoako lagunak ditut, Gure aita *Lesarribekokua da, *Lesarribekoatik etorri naiz, *Lesarribekoara noa

Gure datu-basean ez dago idatzizko lekukotasunik. Katastroan, aldiz, izen hori duen tokian hainbat partzela ageri dira. Ahoz A bakarrarekin agertzen dira (LESAN) eta idatziz ere bai gehienetan baina idatziz badira bi lekukotasun etxe bereko bi sailekin lotuak: LESA-AN eta  LESA-AN-ALDEA.

Izan liteke jatorrian LEZARAN? Aldaiegian bada izen horretako aurkintza eta errekatxo bat. Kasu honetan bezala ahoskatu bi eratara egiten dela ematen du eta idatziz batzuetan LEZAN eta beste batzuetan LEZARAN agertzen da. Akaso Elgetako dokumentazioan begiratu beharko da??

Leizeren bat egongo da inguruan?? Ez dago idatzizko lekukotzarik.

Hiztegian hainbat lekukotasun daude: Agostuan Lezan-go itturrixa agortu eitte zan / Ijittuak dare Lezan-en./ Kontradantzia lenao badakik zeri esate zotsen? Trikitixia bakarrik permitiduta zeuan lekuan, agarraua eitten zebenei, kontradantzia. Enee..., kontradantzia eittera e, ama-zanai najaok ni entzunda, zera, permititzen ez Uberan, San Paulon agarrauan itten, da Lezan-era etorri, tta kontradantzia eitten. Klem./ Uberan ezin zala agarrauan eiñ eta Lezanera etorri; zuen tio Tomasek soiñua jo, ta dantzan jota fuego./ Egundoko txorrua dauka Lezango itturrixak.