Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
okotz-zulo
olgúra
okotz-zulo, okotz-zulua. (c). Okotzean irteten den zuloa.   Hoyuelo.
okozbíko, okozbikúa. (d). izena. Okozpea loditzen denean zenbaiti irteten zaion bigarren okotza.   Doble barbilla. Mekauben, orrek dauka okozbikua./ Okozbiko galanta azi jako.
ókozpe, ókozpia. (c). izena. Papada. Kantuan ziarduen kanoniguak okozpe guri-gurixakin.
ókozpeko, ókozpekua. (c). izena. Okotz azpiko zartada.   Golpe bajo la mandíbula. Okozpeko bat emungostat deskidatzen baaiz.
okúrrentzia, okúrrentzia. (b). Ocurrencia. Iñok eztako okurrentziak eukitzeittu./ Zeiñek euki zeban ordu ortan plaiara joateko okurrentzia?
okurrídu. (b). zaio aditza. Bururatu. Zuri bakarrik okurritzen jatzu olako gauzak./ Okurritzia be eztok gutxi.
© Jaione Isazelaia
ol, ola. (b). izena. Ohola.   Tabla. Arotzérixan erosittut ol onek./ Ola dok pa, josteko suelua, meetxuauan, da tabloia dok pa aundixan. Don. Tabla entzuten da gero eta gehiago. 3 zmko lodiera baino handiagokoei tabloi deitzen zaie. Ik. óluts.
1. ola, olía. (d). izena. Ferrería. Olan ei zuan joan dan gizaldixan olia. Olak aspalditxo galdu ziren eta lekuizenez aparte hitza ez da erabilia, baina zaharrek badute entzutea, eta baita olagizonena ere. Bestalde, bada auzune bat Elorregitik hurbil Ola izenekoa. Gure datuen arabera, XIX. mendearen erdi aldera ola handi bat egin ze han, martxan jarri ere egin ez zena, atzeratuta geratu baitzen, burdingitzako sistimak zeharo aldatu ziren-eta sasoi hartan.
2. ola. (a). adberbioa. OLAN (EIB.). Honela, horrela.   Así. Ola ezin dda bizi. ola dalakuan. Ik. ala dalakúan. ola ta ola. (c). esapidea. Solaskideak azalpena ezaguna duenean erabiltzen den laburpen formula. Eta etorri jatan esanez ola ta ola zerela etxian eta ia joango nitzan laguntzera. ola(n) dok ala!. interjekzioa. OLA. Zer uste duzue zuek!? Ze mutillak! Olan dok ala! Lenago ura eruan zenduen da oin gatza nai dozue? (SM Ezten). olaxe ba! (gure kontuak). esapidea. "Batez ere, zaharrek hitz egitean, isiluneren bat dagoenean edo betegarritzat esaten dute." (Lar Antz).
ola obe. (b). esapidea. Modu horretara hobe. Baita: barik obe, artuta obe, etzanda obe… Jan barik ondo ibiliko ga, baiña janda obe.
3. ola!. 1. ola!. (a). interjekzioa. Hola! Ola, ze moduz zabizte? Agur formularik erabiliena. Kaixo ere oso esana izan da, baina gizonezkoen lagunartean ia bakarrik. Orain kaixo eremu guztietara zabaltzen ari da. 2. ola!. (c). interjekzioa. Harridura espresioa honelakoetan:.
olagízon, olagizóna. (d). izena. Olako langilea.   Ferrón. Ik. ola.
oláko. 1. olako, olakúa. (a). izenlaguna. Honelako, horrelako.   Tal como esto. Eztot sekula ikusi olako perretxikuik. Ik. alako. olako olakoik. Ik. aláko alakóik!. 2. olako. Ik. aláko, alako.
olasi, olasixe. izena. (Leintz, Oñati) OLESI (LEIN., OÑ.). Hesola. Estaca de cercado Sin. ésola.
oláta. 1. olata, olatía. (d). izena. Ogi berezia, bi edo hiru aldiz eralgitako irinez egina. Hiru puntakoa, gehienetan erdian arrautza batekin, hau ere ogiarekin batera labetik pasatua. Handiagoa eta punta eta arrautza gehiagokoa ere izan omen zitekeen. Elizan eskaintzen zen primerako hiletetan eta. Apaizari ere oparitzen zitzaizkion.   Oblada. Mertzedesek diosku Domusantuetan aita pontekoak oparitzen ziela bere besoetakoei. Iru puntako ogixa eitte zan, da arek erregalo emote zien, zuk zeuk, zeuk besotan artutako bati ba Domusantutan emute jakon; aura olatia esaten da. Mertz. Paskua-opilla eta olatia ogi berdinak omen dira, berez. Don.k dio bederatziurrenera ere eramaten zela eta sepulturan jartzen zela olata. Animen ogixa ere deitzen zitzaiola. Ik. paskua-ópill, sepultura. 2. olata, olatía. (d). izena. Ganadu-ostikada (umorezkoa).   Coz. Or atzian kontuz ixkuakin, kriston olatak botatze jittuk eta. Erderazko "hostia"-ren kidea dirudi. Ik. ostikára, petenáda, óstia.
olátu, olatúa. (a). izena. Uhina.   Ola.
© Jaione Isazelaia
óldei, óldeixa. (b). izena. . ODOLGI, OOLGI, ODOLKI, ODOLDI, OOLDI. Muscus. Goroldioa.   Musgo Ondo garbitu ondoren, zauri txarrak ixteko balio omen du. Bueltaka dabillen arrixari etxako odolgirik eitten. esaera. (Gatzaga) (Aran Gatz). Gauzak egin edo erabili egin behar dira sasoian egoteko edo ez herdoiltzeko.
olgeta, olgetia. (d). Diversión. Hitz ia galdua Bergara aldean. Sin. olgeta. Goruetia olgetia eta ailketia neketia. esaera. Goru lana samurrra zela harilketaren ondoan. Juana olgetan egin. esapidea. (Eibar) OLGETAN IBILLI, JARDUN. "Jugar, divertirse; andar en bromas. Gaur egun gehixago esaten da jolasian egin." (SB Eibetno).