Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
epaiki-etxe
erabági
epaiki-etxe, epaiki-etxia. izena. (Eibar) Arco de sierra. (SB Eibetno)
epaiki-orri, epaiki-orrixa. izena. (Eibar) Hoja de sierra para cortar metales. (SB Eibetno)
epaill, epailla. izena. Apiril. (Lar Antz) Ik. apríll.
epaitz, epaitza. (d). izena. (Oñati) "Epaitza, mendi-epaitza, la línea divisoria de dos vertientes del monte." (Izag Oñ)
epe. Ik. epa!.
épel. 1. epel, epela. (a). adjektiboa. Tibio, -a, templado, -a. 2. epel, epéla. (b). adjektiboa. Ganorabakoa.   Insustancial. Eztaukazu ez gatz eta ez berakatz epel orrek alakuorrek. Txepel hitzak antzerako zentzua du baina iraingarriagoa da. epel-epel eiñ. (c). esapidea. (eufemismoa.) Mozkortu. Entierru-bazkaixa. Azkenerako epel-epel eiñ, bata kantuan igual, bertsotan igual. Ben. Epeldu ere bai zentzu honetan.
epéldu. 1. epeldu. (a). da-du aditza. Hotza eta beroaren arteko tenperaturan jarri.   Templar(se). Esnia epeldu da?/ Asko epeldu dau egualdixa. 2. epeldu. Ik. txepéldu. 3. epeldu. Ik. epel-epel eiñ.
epelkerixa. Ik. txepelkeríxa.
epeltásun, epeltasúna. (b). izena. Calorcillo, tibieza. Izarapeko epeltasuna ezin dda diruz pagau.
epéluna, -e, epélunia. (c). izena. Temporada con tiempo templado. Edurte ostian epelunia izan zan da berriro egualdi otza.
éper, epérra. (b). izena. Perdiz. Eperretara goiaz Naparruara. eper urdin, eper urdiña. izena. perdix perdix. Perdiz pardilla. eper zuri, eper zurixa. izena. Lagopus mutus. Perdiz nival. (SB Eibetno)
eperlári, eperlárixa. (d). adjektiboa. (Eibar) EPERTALARI. Eperretan dabilen ehiztaria.   "Cazador de perdices. Baroja eperlarixak beti txakur fiñak.
eper-txákur, eper-txakúrra. (c). izena. Perro perdiguero.
epesarte, epesartia. izena. "Tarte, une, asti puxka bat". Epesarte baten prakak plantxaukotsut./ Epesartia daukatenian kuku bat ingotsut. (Lar Antz)
epetako, epetakua. (d). izena. (Eibar) "Se dice de la pillería de no pagar el consumo hecho en la taberna o en la posada. Epetakuak egitten zaliak, nik dakiran batzuk.
epetálari, epetálarixa. (d). adjektiboa. (Eibar) "Pícaro que practica la pillería de no pagar. Epetan sarri egitten dabenari esaten jako epetalarixa.
epetan. (d). adberbioa. (Eibar) Epeka.   A plazos. Epetan erosi eta epetan saldu, tratulari eskasan jiria. (Etxba Eib)
epidemia. Ik. saleríxa.
époka, épokia. (b). izena. Oiñ eztok perretxiku epokia. Sasoi da esanagoa.
éra. 1. éra, éria. (b). izena. Aukera.   Ocasión Era ederra euki neban Ameriketara joateko./ Eria badaukat esango dotsat. éraka. (c). adberbioa. Tarteka. A rachas Eurixa eitten zeban eraka. 2. éra, éria. (b). izena. Modo, forma. Beste era batera esan bazostan eneban gaizki artuko./ Era asko dare dibertitzeko. 3. éra, éria. (c). izena. Posizio egokia, normala. Zein da amantal onen eria? érara. (c). adberbioa. En posición normal. Jertsia erara jantzizu, itxulikaldera daukazu ta. Sin. alde onera. Ant. itxúlikaldera. erara ebagi. (b). esapidea. Cortar madera o carne en su posición normal. Egurra erara ebagi ero kontrara ebagi alde ederra dago. Sin. bétara ebági. Ant. kontrabéta ebagi, kóntrara ebági. erara etorri. (b). esapidea. ERARA JOAN. Egoki etorri. Baloia erara etorri jatan da txute galanta jo notsan. eria artu. (c). esapidea. Coger el tino. Lanai eria artu arte gaizki ibili nitzan./ Neskiorri etxian eria artu ezindda ei dabitz. 4. era. Ik. éde.